گشودن رازهای والیبال نشسته با ۱۰ اصل هادی رضایی

سایت فدراسیون جهانی والیبال نشسته در گزارشی با عنوان «فراتر از مرزها؛ گشودن رازهای والیبال نشسته با 10 اصل هادی رضایی» به بررسی اصول سرمربی پرافتخار تیم ملی والیبال نشسته ایران پرداخت.

در این گزارش آمده است: «هادی رضایی سرمربی تیم ملی ایران یکی از مربیانی است که وزن موفقیت و فداکاری کم‌نظیری را به دوش می‌کشد. امضای او قوام و مجموعه کاری اوست که مورد غبطه بسیاری قرار گرفته است. او اغلب به عنوان مردی کم حرف توصیف می‌شود که اقداماتش در زمین و خارج از زمین گویای همه چیز است و میراثی را به وجود آورده که از مرزها فراتر می‌رود و نسل‌ها را الهام می‌بخشد.

رضایی متولد 19 آذر 1339 در شهر مشهد، سفری را آغاز کرد که نامش را در تاریخ بزرگ ورزش ثبت کرد. او به‌عنوان مربی و بازیکن سابق والیبال نشسته ایرانی، به حرفه‌ای مفتخر به مدال‌های جهانی و پارالمپیک می‌بالد و جایگاه خود را به عنوان یک چهره برتر در این ورزش تثبیت می‌کند.»

در ادامه این گزارش با اشاره به اینکه میراثی از طلا بر جای مانده، اشاره می‌شود؛ «درخشش رضایی در هدایت او در تیم والیبال نشسته مردان ایران برجسته است. رویکرد دقیق و فداکاری‌اش تیم را به نقاط جدیدی سوق داده و مدال‌های طلا را در مسابقات بزرگی مانند بازی‌های پارالمپیک و بازی‌های پارا آسیایی به ارمغان آورده است.

در بازی‌های پاراآسیایی، رهبری رضایی تیم ایران را به مدال طلا در گوانگژو 2010، اینچئون 2014، جاکارتا 2018 و هانگژو 2022 هدایت و تسلط بر این قاره را تثبیت کرد و استانداردهای برتری را برای دیگران تعیین کرد.

در صحنه جهانی نیز تاثیر رضایی به همان اندازه تکرار شده است. خرد مربیگری او ایران را به قهرمانی پارالمپیک در سیدنی 2000، پکن 2008، ریو 2016 و توکیو 2020 هدایت و جایگاه آنها را به عنوان یک نیروگاه در والیبال نشسته تثبیت کرد. رضایی همچنین در آتن 2004 و لندن 2012 ایران را به مدال نقره رساند و توانایی خود را در هدایت مداوم به برتری نشان داد.

رضایی قبل از اینکه مربیگری کند، به عنوان یک ورزشکار و کاپیتان اثرات خود را بر جا گذاشت. او در دوران حضورش مدال‌های طلا را در بازی‌های پارالمپیک آتلانتا 1996، بارسلونا 1992 و سئول 1988 به دست آورد که تجسم استقامت، مهارت و رهبری بود.

تخصص او به رقابت‌های قهرمانی جهان گسترش یافت؛ جایی که او استعدادهای خود را هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی به نمایش گذاشت. از تهران 1998 تا بوسنی و هرزگوین 2022، افتخارات رضایی با مدال‌های طلا مزین شده است که نشان‌دهنده درک او از این ورزش و توانایی‌اش در بهره‌گیری از قهرمانان است.»

این گزارش همچنین به اصول رضایی به عنوان یک افسانه نیز پرداخته و نوشته است؛ «فراتر از مجموعه درخشان مدال‌ها و افتخارات، میراث واقعی رضایی نهفته است. ورزشکاران و مربیان مشتاق می‌توانند از رویکرد او دانشی به دست آورند که ریشه در اصول اعتماد، صداقت و احترام دارد.

درس‌های او به عنوان قطب‌نما، ورزشکاران، مربیان، داوران و مسئولان را به طور یکسان در مسیر بزرگی هدایت می‌کند.

1- اعتماد: اعتماد سنگ بنای موفقیت را تشکیل می‌دهد، زیرا انسجام درون تیم و انعطاف پذیری در مواجهه با چالش‌ها را تقویت می‌کند. زمانی که ورزشکاران به خود و یکدیگر اعتماد کنند، می‌توانند برای غلبه بر موانع و رسیدن به اهداف خود به نیروی جمعی خود تکیه کنند.

2- صداقت: حفظ صداقت چه در داخل و چه خارج از زمین، پایه و اساس اعتماد را در بین هم‌تیمی‌ها، مربیان و حریفان ایجاد می‌کند. این مسئله بازی جوانمردانه را تضمین و احترام متقابل را تقویت می‌کند؛ عناصر ضروری برای حفظ یکپارچگی ورزش.

3- احترام: احترام فراتر از قبول مهارت‌های حریفان است. این امر به احترام به قوانین و ارزش‌های اخلاق ورزشی نسبت به داوران، مربیان، هم‌تیمی‌ها، سایر ورزشکاران، کارکنان پشتیبانی و داوطلبان گسترش می‌یابد و محیطی فراگیر را ایجاد می‌کند که در آن، همه می‌توانند پیشرفت کنند.

4- تواضع در پیروزی و شکست: بزرگی واقعی در پیروزی‌های غرورآفرین یا شکست‌های تلخ نیست، بلکه در توانایی پذیرفتن درست نتایج است. چه جشن گرفتن یک پیروزی یا رویارویی با یک شکست، حفظ فروتنی ذهنیت رشد مداوم و انعطاف پذیری را پرورش می‌دهد که برای موفقیت طولانی مدت در ورزش و زندگی ضروری است.

5- مسئولیت و پاسخگویی: مسئولیت کارها و عواقب آن برای توسعه فردی و تیمی ضروری است. ورزشکاران با مسئولیت پذیری خود، بلوغ و تعهدشان را به خودسازی نشان می‌دهند و فرهنگ برتری و مسئولیت پذیری را در تیم پرورش می‌دهند.

6.نظم و ترتیب: نظم، انضباط و دقت در برنامه‌های تمرینی برای به حداکثر رساندن عملکرد و دستیابی به اوج شرایط جسمی و روانی بسیار مهم است. با پیروی از روال‌های تمرینی ساختار یافته، ورزشکاران می‌توانند مهارت‌های خود را به طور مؤثر توسعه بدهند و زمینه موفقیت در رقابت را فراهم کنند.

7- رفاقت با رقابت: ایجاد تعادل بین رفاقت و رقابت، محیطی را ایجاد می‌کند که در آن دوستی‌ها می توانند بدون به خطر انداختن تمرکز و عزم شکوفا شوند. با تقویت حس تعلق و حمایت، تیم‌ها می‌توانند پیوند و انگیزه خود را تقویت کنند و عملکرد خود را در داخل و خارج از زمین افزایش بدهند.

8- درک توانایی‌های هر یک از اعضای تیم: شناخت و استفاده از نقاط قوت منحصر به فرد هر یک از اعضای تیم، کلیدی برای به حداکثر رساندن پتانسیل تیم است. با پذیرش تنوع و توانمندسازی افراد برای مشارکت در مهارت‌ها و تخصص خود، تیم‌ها می‌توانند به عظمت دست پیدا کرده و به طور موثرتری بر چالش‌ها غلبه کنند.

9- شناخت نقاط قوت و ضعف فنی حریف: درک کامل توانایی‌های فنی حریفان یک مزیت استراتژیک در طول رقابت ایجاد می‌کند. با شناسایی نقاط قوت برای بهره‌برداری و نقاط ضعف، تیم‌ها می‌توانند استراتژی‌های هدفمندی را برای دستیابی به مزیت رقابتی و افزایش شانس موفقیت خود توسعه بدهند.

10- برنامه‌ریزی مناسب: برنامه‌ریزی دقیق برای حرکت در پیچیدگی‌های رقابت و دستیابی به نتایج مطلوب ضروری است. با ایجاد استراتژی‌ها و موارد احتمالی منسجم، تیم‌ها می‌توانند چالش‌ها را پیش‌بینی کنند و با شرایط متغیر سازگار شوند و احتمال دستیابی به اهدافشان را افزایش بدهند.»

در بخش پایانی این گزارش نیز با اشاره به بازی‌های پارالمپیک 2024 پاریس و فرا رسیدن یک فصل جدید، آمده است؛ «میراث رضایی به عنوان یک چراغ راهنما عمل می‌کند و به ورزشکارانش الهام می‌بخشد تا از مرزها عبور کنند و روایت‌های جدیدی از پیروزی بسازند.

رضایی گفت: برای شرکت کنندگان در بازی‌های پارالمپیک اعم از ورزشکاران، مربیان، مسئولان فنی آرزوی موفقیت دارم. با توجه به شعار پاریس 2024 - بازی‌های فراگیر - برخی اصول اخلاقی و فنی وجود دارند که همه شرکت‌کنندگان باید به آن پایبند باشند؛ اعتماد، صداقت و احترام.»