مورد خاص رقابتهای جهانی بحرین
کاش کیانوش رستمی دروغ بگوید/ چرا این مدالآور المپیکی ایران کارش به اینجا رسید؟
حضور کیانوش رستمی، مدالآور المپیکی ایران در سالهای نهچندان دور، در پشت صحنه رقابتهای جهانی بحرین جو را تا حدودی آشفته کرده است. کیانوش رستمی پس از کسب دو مدال در بازیهای المپیک 2012 و 2016 برای کاروان ایران، رفتهرفته از تیم ملی فاصله گرفت و حضور در دو المپیک اخیر را از دست داد.
تیم ملی وزنهبرداری ایران راهی رقابتهای جهانی بحرین شد تا نسل جدید که گفته میشود یکی از جوانترین نسلهای تاریخ وزنهبرداری ایران است در این تورنمنت محک بخورد.
با وجود این حضور کیانوش رستمی، مدالآور المپیکی ایران در سالهای نهچندان دور، در پشت صحنه این مسابقات جو را تا حدودی آشفته کرده است. کیانوش رستمی پس از کسب دو مدال در بازیهای المپیک 2012 و 2016 برای کاروان ایران، رفتهرفته از تیم ملی فاصله گرفت و حضور در دو المپیک اخیر را از دست داد.
کیانوش اوایل با خودرأیی خاصی چنین پیشنهادی را رد کرد. او خود را شایسته بیچونوچرا در تیم ملی توصیف میکرد و نهایتا همین اقدامش منجر به کنار گذاشته شدن او از تیم ملی شد. دوری او آنقدر طولانی شد که کیانوش سعی کرد از طریق واسطهها دوباره به تیم ملی برسد. در همین راستا بود که او با نوشتن نامهای سرگشاده به مسئولان ردهبالای ایران تلاش کرد طوری وانمود کند که جریانی علیه حضورش در تیم ملی شدهاند. او از این نوشته بود که نمیخواهند اجازه دهند کیانوش رستمی دوباره کسب مدال کند و پرچم ایران را به اهتزاز درآورد. عدم واکنش به چنین نامهای، رستمی را وارد فضای دیگری کرد. این ورزشکار این بار با اشاره به اینکه از کشورهای دیگر پیشنهاد دارد خواستار صدور رضایتنامهاش شد. کار به جایی رسید که دو وزیر ورزش ایران در سالهای اخیر درگیر پرونده او شدند و هرکدام تلاش کردند به نوعی مشکل را حل کنند.
سرانجام با اعلام کادرفنی تیم ملی قرار بر این شد که کیانوش رستمی دوباره شانسش را برای رکوردگیری بیازماید. حضور مجدد او در این آزمون ولی چیزی نبود که راضیکننده باشد. رکوردهای کیانوش ضعیف از آب درآمد و او راهی برای ورود دوباره به تیم ملی پیدا نکرد. کیانوش باز هم از این گفت که با او لجبازی شده، وگرنه حق مسلمش حضور در تیم ملی است. این فعل و انفعالات وقتی حواشی بیشتری به خود گرفت که خبر رسید با مسئولان کشور کوزوو به توافق رسیده و کارهای تابعیتش را انجام داده است. کیانوش وعدهای را که برای خروج از ایران و مسابقهدادن با پرچم کشوری دیگر داده بود عملی کرد. او تبعه کوزوو شد و حتی فدراسیون جهانی وزنهبرداری هم نام او را در دسته 96 کیلوگرم ثبت و جلوی ملیت کوزوو را نوشت.
نهایتا هم چنین اتفاقی افتاد؛ کیانوش رستمی زمانی که رقابتهای دسته وزن 96 کیلو برگزار شد در پشت صحنه وزنه زد که اتفاقات جالبی رقم خورد. او با مهار وزنه ۱۸۰ کیلوگرم در یکضرب و ۲۱۵ کیلوگرم در دو ضرب، با مجموع ۳۹۵ کیلوگرم رکوردی بهتر از قهرمان این دوره از مسابقات به ثبت رساند.
در دو ضرب سه وزنهبردار ۲۱۴ کیلوگرم را مهار کردند که طبق قوانین عالیپور سوم شد و در مجموع وزنهبردار ایران در جایگاه سوم ایستاد. اتفاق مهم داستان این بود که کیانوش رستمی توانست به صورت غیررسمی هفت کیلو بیشتر از نفر اول و هشت کیلو بیشتر از علی عالیپور وزنه بزند. اینجا مسلما بدون در نظر گرفتن استرس مسابقات رسمی یا اینکه آیا حرکت او خطایی داشته یا خیر، حق با کیانوش رستمی بود؛ او نشان داد که در 33سالگی هم آمادگی زدن وزنههای بهتری را دارد، ولی مسئله اینجاست که خودسریاش در عدم تمکین از برنامههای تیم ملی از یک سو و البته نبودن در شرایط مسابقات رسمی، اجازه نمیدهد به این سادگی درهای بازگشت به تیم ملی به رویش باز شود. ضمن اینکه نماینده ایران در این وزن جوانی 20ساله بود که توانست مدال برنز را به دست بیاورد. بدیهی است که اگر قرار به پوستاندازی باشد، جایگزینی این جوان 20ساله بهجای کیانوش 33 ساله تصمیمی منطقی به نظر میرسد.
دیدگاهتان را بنویسید